مواد پوششی:
مواد پوششی عبارت است از ماده آلی که به عنوان یکی از مواد لازم برای پرورش قارچ خوراکی دکمه ای مورد استفاده قرار میگیرد. خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و زیستی مواد پوششی نقش بسزایی در کیفیت و کمیت تولید قارچ خوراکی دکمه ای دارد. نقش مواد پوششی، تحریک قارچ برای گذر از مرحله رشد رویشی به رشد زایشی، تامین و حفظ رطوبت قارچ و بستر کشت قارچ خوراکی، جبران کاهش آب ناشی از تبخیر و تعرق، استقرار و نگهداری ریسه های قارچ خوراکی و انتقال آب و مواد مغذی از بستر کشت به قارچ های در حال رشد، می باشد.

ویژگی های مواد پوششی:
ویژگی های تاثیر گذار بر کیفیت مواد پوششی عبارتند از: ظرفیت نگهداری آب، pH، ضریب هدایت الکتریکی (EC)، ساختمان مواد پوششی و میزان مواد مغذی موجود در مواد پوششی.

ظرفیت نگهداری آب:
ظرفیت نگهداری آب خصوصیتی است که به میزان نگهداری آب درون مواد پوششی، پس از خارج شدن آب ثقلی اطلاق میگردد. مواد پوششی بایستی ظرفیت نگهداری آب بالایی داشته باشد به عبارت دیگر باید بتواند آب را جذب کرده و در خود نگهداری نمایند و بافت آن به گونه‌ای باشد که بتواند آب را به راحتی آزاد نماید. پیت خالص دارای ظرفیت نگهداری آب در حدود ۴۰۰ درصد می باشد اما به دلیل عملیاتی که به جهت تنظیم pH انجام می شود و مواد افزودنی که به پیت اضافه می شود و … ظرفیت نگهداری آب مواد پوششی نهایی کاهش یافته و در محدوده 200 تا 300 درصد قرار می‌گیرد.
از عوامل موثر بر ظرفیت نگهداری آب مواد پوششی می توان به میزان رطوبت مواد پوششی، مواد غیرآلی تجزیه ناپذیر و نوع خلل و فرج آن اشاره کرد.

• میزان رطوبت مواد پوششی:
هرچه میزان آب مواد پوششی بالاتر باشد، میزان آب در دسترس قارچ بیشتر است. قارچها از این آب برای رشد و تا اندازه ای ذخیره مواد مغذی (با استفاده از تبخیر) استفاده می‌کنند. در زمان پوشاندن بستر، میزان رطوبت مواد پوششی حدود 76-68 درصد است.

• مواد غیر آلی تجزیه ناپذیر:
هر چه درصد مواد معدنی تجزیه ناپذیر در مواد پوششی بیشتر باشد، جذب آب از آن مشکل تر خواهد بود. بر اساس نتایج پژوهش های صورت گرفته محتوای ماده آلی مواد پوششی غالباً در محدوده ۲۵ تا ۳۰ درصد و کربن آلی در محدوده ۱۳ تا ۱۶ درصد می باشد و عناصر نیتروژن و پتاسیم و فسفر کمتر از یک درصد است.

• دارا بودن خلل و فرج (عملکرد مویینگی):
ساختار موئینگی مواد پوششی تعیین کننده جذب راحت آب است. موئین های بزرگ (ماکروپور) آب را راحت تر از موئین های کوچک (میکروپور) جذب می نمایند. مواد پوششی با ساختار میکروپور قابلیت نگهداری آب بیشتری نسبت به ماکروپور دارد. به هرحال ترکیب مواد پوششی باید طوری باشد که رطوبت را به راحتی از دست ندهد.

pH:
pH بهینه برای رشد میسلیوم قارچ خوراکی 5/7-2/7 است. pH کمتر یا بیشتر از حد بهینه، سبب می شود که رشد میسلیوم متوقف شود. pH نبایستی از 7 کمتر باشد، زیرا خطر بروز تریکودرما (کپک سبز) را افزایش میدهد. در مرحله پوشاندن بستر، pH مواد پوششی حدود 5/7-7 است.

ضریب هدایت الکتریکی (EC)
شوری از عواملی است که می تواند توسعه میسلیوم ها، پین زایی و عملکرد قارچ را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. مقادیر بهینه EC برای مواد پوششی در منابع علمی متفاوت است. EC مواد پوششی، تقریبا 2 میلی زیمنس بر سانتی متر با روش اندازه گیری یک به چهار (یک حجم مواد پوششی با چهار حجم آب مقطر) مناسب است.

ساختمان مواد پوششی:
ساختمان مواد پوششی یکی از عوامل بسیار مهم می باشد. هر چه مواد پوششی فشرده تر و سنگین تر باشد میسیلیوم کمتری در آن رشد خواهد کرد. اگر مواد پوششی خیلی فشرده و سنگین باشد، خطر ایجاد شرایط تخمیر بی هوازی در آن وجود دارد. شرایط بی هوازی یعنی اکسیژن کمی در دسترس میسلیوم است که در نتیجه موجب توقف رشد آن می شود. بافت مواد پوششی مناسب برای پرورش قارچ دکمه ای معمولاً Clay Loam و Silty Clay Loam می باشد.
مواد پوششی حاوی میکروارگانیسم های مفید است. حضور این میکروارگانیسم ها در مواد پوششی لازم است چون باعث تحریک تولید اندام های باردهی قارچ می شود. بعضی محققین حضور باکتری سودوموناس پوتیدا (Pseudomonas putida) را در مواد پوششی برای تشکیل پین ها ضروری می دانند. از طرف دیگر حضور برخی میکروارگانیسم های مفید دیگر در مواد پوششی برای جلوگیری از گسترش بیماری ها مهم است. فقدان میکروارگانیسم های مفید در آن موجب می شود در صورت وارد شدن کوچکترین آلودگی، عامل آلودگی به سرعت در مواد پوششی گسترش پیدا کند.

میزان مواد مغذی مواد پوششی:
میسلیوم در بستر قارچ و در مواد پوششی رشد می‌کند و مواد مغذی مورد نیاز خود را فقط از بستر رویش (کمپوست) جذب می نماید و مواد پوششی در تامین مواد مغذی نقشی ندارد. بنابراین موادی که در تهیه مواد پوششی مورد استفاده قرار میگیرند، باید فاقد مواد مغذی سهل الهضم باشند زیرا وجود مواد مغذی در مواد پوششی خطر رشد کپک های پارازیتی را بیشتر می نماید از این رو مقدار مواد مغذی و قندی مواد پوششی باید در حداقل ممکن باشد (کمتر از 1/0 درصد).